Ετικέτες

Αγγλικά στο Νηπιαγωγείο (3) Αγωγή Υγείας (9) Ανακοινώσεις (138) Ανακοινώσεις - ΠΕΙ.Σ (12) Άνοιξη (3) Απόκριες (19) Άρθρα (54) Αρχή Σχολικής Χρονιάς (29) Βήματα για τη Ζωή (1) Βιβλία για παιδιά (6) Γενέθλια (14) Γιορτές (13) Γιορτή της Μητέρας (16) Γιορτή του Πατέρα (1) Γλώσσα (5) Γονείς (31) Δήμος Λυκόβρυσης-Πεύκης (6) Έθιμα (2) Ειδική Αγωγή (1) Εκδηλώσεις Συλλόγου Γονέων (8) Εκδηλώσεις του Νηπιαγωγείου μας (32) Εκπαιδευτικές Επισκέψεις (3) Εκπαιδευτικοί (2) Επιμορφώσεις εκπαιδευτικών (1) Εργασία στο σπίτι (64) Εργασίες νηπίων (16) Εργαστήρια Δεξιοτήτων (10) Ευρωπαϊκά Προγράμματα (3) Η Βιβλιοθήκη στο Νηπιαγωγείο (11) Ημέρα-Νύχτα (2) Θεματικές προσεγγίσεις (46) Καινοτόμες παρεμβάσεις (6) Καλοκαίρι (4) Μαθηματικά (3) Νέα Προγράμματα Σπουδών (3) Νομοθεσία (2) Όμιλοι (10) Ονομαστική Εορτή (1) Παγκόσμιες Ημέρες (5) Πάσχα (8) Περιβάλλον (4) Ρομποτική (1) Σαρακοστή (2) Σχολική Ψυχολόγος (3) Τέχνες (1) Τηλεδιάσκεψη (30) Το Νηπιαγωγείο μας (2) Φιλαναγνωσία (2) Φυσικές Επιστήμες (1) Χειμώνας (8) Χριστούγεννα (31)

ArtMissions#Skills Labs

ArtMissions#Skills Labs
The e-twinning project's blog

Μπορείτε να απολαύσετε το ιστολόγιο μας σε όλες τις γλώσσες του κόσμου

Τρίτη 5 Σεπτεμβρίου 2017

Αγιασμός



Με μεγάλη προσμονή ξεκινάμε και αυτή τη χρονιά το ταξίδι μας στον κόσμο της γνώσης, της φιλίας, της αγάπης.

Ξανανταμώνουμε με τους παλιούς και γνωρίζουμε τους καινούριους μας μαθητές.

Με χαρά σας περιμένουμε όλους στον αγιασμό του νηπιαγωγείου μας την

Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου  2017 και ώρα 09:00

Αμέσως μετά θα γίνει μία αρχική ενημέρωση από τις εκπαιδευτικούς για θέματα λειτουργίας του σχολείου, γύρω στα δεκαπέντε λεπτά (15΄).

Οι εκπαιδευτικοί του νηπιαγωγείου

Πέμπτη 10 Αυγούστου 2017

Φράσεις που πληγώνουν το παιδί σας

Η επικοινωνία με τα παιδιά; 
Μια δύσκολη αποστολή. Υπάρχουν κάποιοι γονείς που μιλάνε στα παιδιά τους με ήρεμο τόνο, άλλοι που προτιμούν μια πιο αυταρχική στάση, αλλά και κάποιοι που χρησιμοποιούν τις ίδιες λέξεις που λέγονται μόνο μεταξύ μεγάλων. Το αποτέλεσμα; Άθελά τους, πολλοί γονείς αναπτύσσουν μια λανθασμένη επικοινωνία με τα παιδιά τους, επηρεάζοντας αρνητικά την ανάπτυξή τους. Παρακάτω, θα βρείτε τις πιο κοινές φράσεις που ξεστομίζονται «ελαφρά τη καρδιά» από τους μεγάλους, αλλά φέρονται βαρέως από τους μικρούς.

Η αλήθεια είναι ότι, αν και υπάρχουν ορισμένοι γενικοί κανόνες που θα πρέπει να γίνονται σεβαστοί στην επικοινωνία μεταξύ γονέων και παιδιών, ο αντίκτυπος των λέξεων ενός ενήλικα πάνω σε ένα παιδί δεν είναι πάντα ο ίδιος. Μεγάλο ρόλο παίζει η ηλικία και η ευαισθησία του μικρού, αλλά και το πλαίσιο μέσα στο οποίο του μιλάει ο ενήλικας. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι τις περισσότερες φορές δεν έχει σημασία τόσο το τι λέγεται, αλλά ο τρόπος με τον οποίο λέγεται. Παρόλα αυτά, υπάρχουν ορισμένες φράσεις που θα πρέπει να αποφεύγονται δια ροπάλου.

«Αν δεν είσαι καλό παιδί, δεν θα σ’ αγαπάω»

Η φράση αυτή συγχέει δύο διαφορετικά πράγματα: τον καλό τρόπο συμπεριφοράς του παιδιού με το βαθύ αίσθημα αγάπης που τρέφει ο γονιός για εκείνο. Η αγάπη του γονέα είναι για το παιδί κάτι δεδομένο, προσωπικό, ιδιαίτερο και ανεξάρτητο με τις πράξεις του. Επομένως, μια τέτοια φράση αποτελεί ένα είδος εκβιασμού, αφού βάζει το παιδί αντιμέτωπο με μια υποχρεωτική επιλογή: απ' τη μια μεριά θέλει να συνεχίσει να συμπεριφέρεται όπως του αρέσει, αλλά από την άλλη συγκρατείται γιατί φοβάται μην χάσει την αγάπη των γονιών του. Στην προκειμένη περίπτωση, ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι το παιδί να συμπεριφέρεται καλά μέσα στο σπίτι για να το αγαπούν οι γονείς του, αλλά να εκτονώνεται στο σχολείο, το γυμναστήριο ή οπουδήποτε αλλού εκτός σπιτιού.

Για να δώσουν οι γονείς στο παιδί να καταλάβει τη σημασία των κανόνων, θα πρέπει να προσπαθήσουν να του εξηγήσουν με όσο το δυνατόν πιο ήρεμο τρόπο, χωρίς να θέτουν υπό αμφισβήτηση τα αισθήματα που τρέφουν εκείνοι για το ίδιο. Όταν το παιδί κάνει κάτι κακό, θα πρέπει να εστιάσουν στο γιατί δεν πρέπει να το κάνει με φράσεις του τύπου «αν πέσεις από την καρέκλα, θα πονέσεις» ή «αν πιάσεις το καυτό τηγάνι, θα καείς». Μόνο με την προσπάθεια εδραίωσης μιας ήρεμης επικοινωνίας που δεν προβλέπει δραστικές επιλογές, μπορεί να υπάρξει αποτέλεσμα.

«Είσαι κακό παιδί»

Πρόκειται αναμφισβήτητα για τις χειρότερες φράσεις που μπορεί να πει ένας γονιός στο παιδί του. Τέτοιου τύπου φράσεις επιφέρουν το λεγόμενο «σύνδρομο του Πυγμαλίωνα». Με λίγα λόγια, όσο πιο πολύ η μαμά και ο μπαμπάς εκφράζουν μια άσχημη κριτική για το παιδί τους, τόσο πιο πολύ το παιδί υιοθετεί το αντίστοιχο μοντέλο συμπεριφοράς. Και αν του επαναλαμβάνουν συνέχεια ότι είναι μπελάς, τότε κατά πάσα πιθανότητα το παιδί θα αρχίσει να γίνεται πράγματι ενοχλητικό, γιατί θα πειστεί ότι είναι προορισμένο να είναι μη-συνεργάσιμο.

Το καλύτερο όπλο είναι ο διάλογος. Αν ένα παιδί είναι πράγματι πολύ ζωηρό, κάνει ζημιές ή παραβιάζει τους κανόνες, ο γονιός θα πρέπει να του εξηγεί με ήρεμο τρόπο ποια είναι τα λάθη του και γιατί θα πρέπει να σέβεται ορισμένους κανόνες. Η σκέτη κριτική, χωρίς καμία συνοδευτική εξήγηση, και η επιβολή υψηλών προσδοκιών δε συμβάλλουν στην ομαλή και αρμονική ανάπτυξη ενός παιδιού. Την ίδια στιγμή, είναι πολύ σημαντικό να επιβραβεύονται οι θετικές συμπεριφορές του παιδιού. Το άκουσμα ενός «μπράβο» ενθαρρύνει το παιδί να συνεχίσει να συμπεριφέρεται κατ' αυτόν τον τρόπο και το βοηθάει να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση.

«Αν δεν φας το φαγητό σου, θα έρθει ο μπαμπούλας»

Όλες οι φράσεις που επικαλούνται την παρουσία ενός τέρατος ή ενός φανταστικού τιμωρού έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην ψυχολογία του παιδιού. Συνήθως, οι μεγάλοι για να πείσουν ένα παιδί να κάνει κάτι ή να το αποθαρρύνουν από το να φερθεί άσχημα, το απειλούν με μπαμπούλες ή άλλες σκοτεινές παρουσίες. Τα παιδιά όμως δεν έχουν αναπτύξει ακόμα το αίσθημα της λογικής και της σχέσης αίτιο-αποτέλεσμα, κι έτσι μπροστά στην εικασία μιας φιγούρας αόρατης και αδιευκρίνιστης, καταλήγουν να δίνουν τις δικές τους εξηγήσεις, οι οποίες μπορεί να τους προκαλέσουν αδικαιολόγητες φοβίες. Για παράδειγμα, μπορεί να τύχει να ξυπνήσουν μες στη νύχτα, να δουν τη σκιά της μητέρας τους και να την περάσουν γι’ αυτήν ενός τέρατος.

Οι γονείς λοιπόν δεν θα πρέπει να μιλάνε ποτέ στα παιδιά τους για μπαμπούλες και άλλες τρομακτικές υπάρξεις προκειμένου να τους πείσουν να σέβονται τους κανόνες, αλλά να τους οδηγούν να σκέφτονται τον αντίκτυπο των πράξεών τους. Θα πρέπει βέβαια να σημειωθεί ότι η γέννηση φοβιών εξαρτάται και από το ίδιο το παιδί: αν είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο, τότε μπορεί να τρομοκρατηθεί, ενώ αν αντιθέτως είναι εκ φύσεως πιο αδιάφορο, τότε είναι πιθανό η εν λόγω «απειλή» να περάσει απαρατήρητη.

«Είσαι ο πιο μεγάλος, θα πρέπει να δίνεις το καλό παράδειγμα»

Η σύγκριση ανάμεσα στα αδέλφια είναι ένα μέσο στο οποίο συχνά καταφεύγουν οι γονείς για να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό, όμως αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να προκληθούν έντονοι ανταγωνισμοί. Στην πρώτη περίπτωση, το μεγαλύτερο παιδί υποχρεώνεται να είναι πρότυπο, να ελέγχει τις πράξεις και τις συμπεριφορές του, και να σκέφτεται πάντα πριν μιλήσει ή δράσει. Με λίγα λόγια, φορτώνεται μια υπερβολική προσδοκία, η οποία μπορεί να του προκαλέσει ένα είδος αποστροφής προς το μικρότερο αδερφάκι του. Επιπλέον, αν το μεγαλύτερο παιδί δεν καταφέρει αυτό που του ζητούν οι γονείς του, κατά πάσα πιθανότητα θα αισθανθεί αποτυχημένο.

Παρομοίως, η χρήση του μεγαλύτερου αδελφού ως παράδειγμα προς μίμηση μπορεί να αποβεί επικίνδυνη για το μικρότερο παιδί, αφού η συνεχής σύγκριση μπορεί να μειώσει το επίπεδο αυτοεκτίμησής του, αν φτάσει να δει τον μεγαλύτερο αδελφό του ως ένα άπιαστο μοντέλο. Επιπλέον, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αναπτυχθεί ένα κλίμα εχθρότητας ανάμεσα στα αδέρφια. Απ' την άλλη μεριά, δεν αποκλείεται το μικρό παιδί να αρχίσει να μιμείται τον αδελφό του μόνο και μόνο για να είναι αρεστό στους άλλους. Και αυτό μπορεί να μην του δημιουργήσει προβλήματα όσο είναι σε μικρή ηλικία, αλλά με τον καιρό θα συνειδητοποιήσει ότι μεγαλώνει χωρίς να ακολουθεί τις δικές του προτιμήσεις.

«Θα καταλάβεις όταν μεγαλώσεις»

Αυτή είναι μια φράση που συχνά χρησιμοποιούν οι γονείς για να ξεφύγουν από δύσκολες ερωτήσεις των παιδιών τους. Στην πραγματικότητα όμως, ακόμα και οι πιο «λεπτές» και σύνθετες ερωτήσεις, όπως η σεξουαλικότητα και ο θάνατος, μπορούν και θα πρέπει να απαντώνται κατανοητά. Με τη φράση «θα καταλάβεις όταν μεγαλώσεις», οι γονείς δεν παρέχουν καμία εξήγηση στα παιδιά και τα αφήνουν μετέωρα, με αποτέλεσμα αυτά να δίνουν φανταστικές απαντήσεις από μόνα τους ή, ακόμα χειρότερα, να τις αναζητούν από τους επίσης αποπροσανατολισμένους συνομήλικούς τους. Επιπλέον, αυτή η κατηγορηματική φράση μπορεί να μεταδώσει στο παιδί και ένα άλλο μήνυμα, όπως «το φταίξιμο είναι δικό σου που είσαι μικρός και δεν καταλαβαίνεις!».

Στην προκειμένη περίπτωση, οι γονείς θα πρέπει να προσπαθούν πάντα να βρίσκουν τις κατάλληλες εικόνες και λέξεις για να εξηγούν ακόμα και τις πιο δύσκολες έννοιες στα παιδιά τους. Το σημαντικό είναι να μην αφήνουν περιθώριο στα παιδιά να δίνουν τις δικές τους και εντελώς λανθασμένες εξηγήσεις. Είναι καλύτερες οι φράσεις τύπου «είναι ένα λεπτό θέμα, που δεν μπορώ να στο εξηγήσω γρήγορα, αλλά ας προσπαθήσουμε!» ή αν ο γονιός θέλει να σκεφτεί καλύτερα την απάντηση, τότε μπορεί να πει κάτι σαν «τώρα δεν προλαβαίνω να στο εξηγήσω, αλλά μόλις βρω λίγο χρόνο, θα το ξανασυζητήσουμε».

«Είσαι ίδιος ο πατέρας σου»

Πολλές φορές, οι γονείς για να κρατήσουν το παιδί μακριά από άσχημες συνήθειες και ενοχλητικές συμπεριφορές, χρησιμοποιούν ως μέτρο σύγκρισης τον άλλον γονέα. Για μια ακόμη φορά, είναι πιθανό να βρει εφαρμογή το «σύνδρομο του Πυγμαλίωνα», δηλαδή το παιδί να υιοθετήσει το μοντέλο συμπεριφοράς που του καταλογίζεται. Επιπλέον, το παιδί μπορεί να σκεφτεί ότι ο ένας από τους δύο γονείς του είναι απογοητευμένος με τον σύντροφό του και δεν τον αγαπάει πια, και αυτό μπορεί να το οδηγήσει να ερμηνεύσει την εν λόγω φράση ως μια απειλή: «Αν γίνεις σαν τη μητέρα σου, δεν θα αγαπάω ούτε εσένα!». Οι γονείς θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ως παράδειγμα για τα παιδιά, μόνο όταν πρόκειται για ένα θετικό μοντέλο συμπεριφοράς.

Αντιγόνη Κεμερλιόγλου, Συμβουλευτική Ψυχολόγος
πηγή:ygeia-evexia.gr

Τρίτη 6 Ιουνίου 2017

Εδώ Νηπιαγωγείο - Καλοκαιρινή Γιορτή 2017

Την Παρασκευή 2 Ιουνίου 2017, στο αγαπημένο μας θεατράκι, ανεβάσαμε την καλοκαιρινή μας παράσταση, με θέμα "Εδώ Νηπιαγωγείο".
Ένα θέμα που συνθέσαμε μέσα από αγαπημένα ποιήματα και τραγούδια που γράφτηκαν από γνωστούς ποιητές και συγγραφείς για το νηπιαγωγείο.
Του νηπιαγωγείου τα δρώμενα, λοιπόν, δείξαμε αυτή τη φορά στη σκηνή, παίξαμε, διασκεδάσαμε και σκορπίσαμε πολύ γέλιο και χαρά.
Οι κριτικές που δεχθήκαμε αυτή τη χρονιά, ήταν από τις καλύτερες όλα αυτά τα χρονιά.
Ευχαριστούμε τα καταπληκτικά παιδιά μας και τους αγαπημένους μας γονείς για όλα!!
Παραθέτουμε το κείμενο , τη μουσική, τη σκηνοθεσία, τα χορευτικά, έτσι όπως τα σκεφτήκαμε και τα εκτελέσαμε εμείς και ελπίζουμε να σας αρέσουν αλλά και να τα χρησιμοποιήσετε , ελεύθερα, για δικές σας μελλοντικές γιορτές.

Καλοκαιρινή Γιορτή 2017

«Εδώ Νηπιαγωγείο»

Σκηνή 1: «Το καλύτερο σχολείο, είναι το νηπιαγωγείο»

Τραγούδι: «Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο» - Olympians  -  CD No 1

Χορευτικό: Γραμμή χέρια πιασμένα ,ροκ εντ ρολ κούνημα, χέρια πιασμένα ,χέρια πάνω κάτω σαν χιπις, χέρια πιασμένα, τα κορίτσια κάτω τα αγόρια γύρω-γύρω , χέρια πιασμένα, ροκ εντ ρολ, χέρια πιασμένα, χέρια πάνω κάτω σαν χίπις, χέρια πιασμένα, τα αγόρια κάτω και τα κορίτσια γύρω γύρω, χέρια πιασμένα και τέλος.

Παιδιά: Μαρκελένα – Πέτρος – Κων/νος Ν. – Γιάννης – Βένια – Μαργαρίτα

Ποιήματα από τη Θ. Χορτιάτη, Χ. Σακελλαρίου, Φ. Νικολούδη.

Παιδί 1:            Με χαρά, με χαρά,
Μαρκελένα       στο σχολειό πηγαίνω.
                         Τι χαρά, τι χαρά,
                         γράμματα μαθαίνω.

                         Κι αγαπώ, κι αγαπώ,
                         τα παιδάκια τ’ άλλα.
                         Το σχολειό τ’ αγαπώ
                         μα και τη δασκάλα.

Παιδί 2:            Τα παιδάκια ήρθανε
Πέτρος              στο σχολειό και πάλι,
                         γράμματα να μάθουνε
                         να γινούν μεγάλοι.

                         Άλφα, βήτα, γάμα, δέλτα,
                         όλα τα βιβλία φέρτα,
                         και μολύβι και χαρτί
                         για να γράφω καθετί.


Παιδί 3:            Τι χαρά μεγάλη έχω
Κων/νος Ν.       θα το πω δεν το αντέχω:
                         φέτος πάω στο σχολείο
                         που το λέν’ νηπιαγωγείο.

                         Είναι σα ζεστή φωλιά
                         που αγκαλιάζει τα παιδιά
                         ένας κόσμος μαγικός,
                         όμορφος, αληθινός.

                         Πόσα γράμματα θα μάθω,
                         μου το είπε η μαμά μου
                         Κι η δασκάλα η γλυκιά
                         στην πόρτα μου χαμογελά.

Παιδί 4:            Είναι μεγάλη η χαρά,
Γιάννης             πάω στο σχολειό παιδιά.
                         Τους φίλους μου θα δω ξανά,
                         μαζί θα παίξουμε παιχνίδια πολλά.

                         Μαρκαδόροι και χαρτιά
                         όλα μοιάζουν   μαγικά
                         και το σχέδιο γεμίζει
                         χρώματα-χρώματα πολλά.

                         Πάρτε κόλλες και ψαλίδια
                         για να φτιάξουμε στολίδια
                         με χρωματιστά χαρτιά
                         να φτιάξουμε κολλάζ πολλά.


                         Γκοφρέ, γλασέ χαρτιά
                         κανσόν χρωματιστά
                         ιδέες έχουμε πολλές
                         να φτιάξουμε κατασκευές.

Παιδί 5:            Το σχολείο ξεκινάει
Βένια                καράβι μ’ ανοιχτά πανιά
                         φρέσκος άνεμος το πάει.
                         Καλή Χρονιά! Καλή Χρονιά!

                         Τρέχω για να το προφτάσω
                         Το ταξίδι να μη χάσω
                         πηγαίνω πρώτη μου φορά.
                         να βρω της γνώσης τη χαρά.
                        
                         Θα δω φως κι απ’ άλλους ήλιους
                         άστρα και φεγγάρια φίλους
                         να φέξει ο νους και η ψυχή.
                         Καλό ξεκίνημα κι αρχή!

Παιδί 6:            Κάθε πρωί σαν ξεκινάω
Μαργαρίτα        για το σχολειό καμαρωτό    
                         όλα τριγύρω μου γελάνε
                         καθώς στο δρόμο περπατώ.

                         Μες απ’ τον κήπο κελαηδώντας
                         με χαιρετά κάποιο πουλί
                         και πέρα απ’ τη ραχούλα, ο ήλιος
                         μου στέλνει ολόθερμο φιλί.

Υπόκλιση
Τα παιδιά βγαίνουν από τη σκηνή με το «Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο» - Cd No 2


Σκηνή 2η : Η γιορτή των γραμμάτων
Από το βιβλίο του Ευγ. Τριβιζά Αλφαβητάρι με Γλωσσοδέτες.

Αφηγητής: (μερικά παιδιά της τάξης στον «ιούδα») – Cd No 3
                                                                                                           
Στου σχολειού μας την αυλή, τα γράμματα έχουνε γιορτή.
Το Β (βήτα)  παίζει με το Ρ (ρο) και το Γ (γάμα) στήνει το χορό.
Το Δ (δέλτα) όλο τραγουδάει και το Ε (ε)στα γέλια σκάει.
Το Ζ (ζήτα) παίζει το βιολί και κιθάρα παίζει το Η (η).
Το Θ (θήτα) κάνει σκανταλιές και στο Κ (κάπα) δίνει μπουνιές.
Το Λ (λάμδα) τρώει τα γλυκά κι όλο του φωνάζει ο Α (α).
Το Μ (μι) παρέα με το Ξ (ξι) κάνουν κούνια με το Ν (νι).
Το Π (πι) παίζει το κρυφτό και ψάχνει να το βρει το Ο (ο).
Το Σ(σίγμα) κάθεται πιο κει κι είναι δίπλα με το Ι(ι).
Το Τα (ταφ) είναι σε μια σκάλα και το Φ (φι) κάνει τραμπάλα.
Το Χ (χι) τρώει μια σαρδέλα και το Ψ (ψι) κολλάει σα βδέλλα.
Τέλος, το Ω (ο) μα και το Υ (ι) φόρεσαν ένα σκουφί.
(από το περιοδικό σύγχρονο νηπιαγωγείο)

Μουσική: «Αλφαβήτα» - Μαίη Κοκκίδου  - Cd No 4

Χορευτικό: Κύκλος που γυρνά όλα τα παιδιά. Με το άκουσμα του γράμματος τους μπαίνουν ανά ζευγάρια μέσα στον κύκλο και χορεύουν καθώς ο κύκλος συνεχίζει να γυρνά. Στο τέλος που ακούγεται όλη η αλφαβήτα, έχουν δεμένα τα χέρια ψηλά και κάνουν «σούστα».

Σκηνικά αντικείμενα: Γράμματα – κολιέ σε κάθε παιδί.

Παιδιά: Όλα τα παιδιά της τάξης.

Τα παιδιά κάθονται στο βάθος της σκηνής όλα πάνω στη σκηνή και πηγαίνουν ανά δύο στα μικρόφωνα.


‘Αλφα:               Άλφα.
Αλέξανδρος       Ένα αρκουδάκι,
                         μα ποιο αρκουδάκι;
                         Ένα αρκουδάκι
                         που άγγιξε ένα αστεράκι.

Βήτα:                Βήτα.
Αμέλια              Ένα βόδι
                         μα ποιο βόδι:
                         Ένα βιαστικό βόδι που βαστάει
                         μια βαριά βελούδινη βαλίτσα.
                        


Γάμα:                Γάμα.
Άρης                 Ένα γουρουνάκι.
                         μα ποιο γουρουνάκι;
                         Ένα γουρουνάκι που γλείφει
                         ένα γαλάζιο γλειφιτζουράκι.

Δέλτα:               Δέλτα.
Βένια                Ένας δράκος
                         μα ποιος δράκος;
                         Ένας δακρυσμένος δράκος
                         που του λείπουν δύο δόντια.

Έψιλον:             Έψιλον.
Γιάννης             Ένα ελάφι,
                         μα ποιο ελάφι;
                         Ένα ελάφι
                         που τρώει πιλάφι.

Ζήτα:                Ζήτα.
Γιώργος             Μια ζέμπρα,
                         μα ποια ζέμπρα;
                         Μια ζηλιάρα ζέμπρα
                         που ζωγραφίζει ροζ  ζουμπούλια.

Ήτα:                  Ήτα.
Ηλιανός            Ένα ηλιοτρόπιο
                         μα ποιο ηλιοτρόπιο;
                         Ένα ηλιοτρόπιο
                         που άλλαξε θέση με τον ήλιο.

Θήτα:                Θήτα.
Θεώνη               Ένα θηρίο,
                         μα ποιο θηρίο;
                         Ένα θηρίο που κάθεται
                         σε θαλασσί θρανίο.

Ι (γιώτα):           Ι (γιώτα).
Κων/νος Ν.       Ένας ιπποπόταμος
                         μα ποιος ιπποπόταμος;
                         Ένας ιπποπόταμος που
-      Τι συμφορά! – κόλλησε από έναν
                         ιππόκαμπο ιλαρά.

Κάπα:               Κάπα.
Κων/νος Χ.       Ένας κροκόδειλος
                         μα ποιος κροκόδειλος;
                         Ένας κουτούτσικος κροκόδειλος
                         που κυνηγάει ένα κουνούπι.

Λάμδα:             Λάμδα.
Λευτέρης           Ένα λαγουδάκι,
                         μα ποιο λαγουδάκι;
                         Ένα λαγουδάκι
                         που λιγουρεύεται  ένα λουκουμάκι.

Μι:                    Μι.
Μαργαρίτα        Ένας μυρμηγκοφάγος
                         μα ποιος μυρμηγκοφάγος;
                         Ένας μυρμηγκοφάγος
                         που μαγειρεύει
                         ένα μικρούλικο μυρμήγκι.


Νι:                    Νι.
Μαρίνα             Μια νεράιδα
                         μα ποια νεράιδα;
                         Μια νεράιδα που νανουρίζει
                         ένα νυσταγμένο νάνο.

Ξι:                    Ξι.
Μαρκελένα       Ένας ξιφομάχος
                         μα ποιος ξιφομάχος;
                         Ένας ξεχασιάρης ξιφομάχος
                         που ξέχασε το ξίφος του.

Όμικρον:           Όμικρον.
Νεφέλη Τ.         Ένας οδηγός οδοστρωτήρα,
                         μα ποιος οδηγός οδοστρωτήρα;
                         Ένας οδηγός οδοστρωτήρα που
                         Πάτησε την οδοντόβουρτσα του.

Πι:                    Πι.
Μάρκος            Ένα πρόβατο
                         μα ποιο πρόβατο;
                         Ένα προκομμένο πρόβατο
                         που κάνει πρόβα.

Ρο:                    Ρο.
Νικόλας            Ένας ρινόκερος
                         μα ποιος ρινόκερος;
                         Ένας ρινόκερος
                         που χορεύει ροκ εντ ρόλ.

Σίγμα:               Σίγμα.
Πέτρος              Ένας σκαντζόχοιρος
                         μα ποιος σκαντζόχοιρος;
                         Ένας σκαντζόχοιρος
                         που σιδερώνει ένα σκισμένο
                         σκουροπράσινο σεντόνι.

Ταυ:                  Ταυ.
Ραλλού             Μία τίγρη
                         μα ποια τίγρη;
                         Μια τυχερή τίγρη που τρώει
                         τρία τετράφυλλα τριφύλλια!
Ύψιλον:             Ύψιλον.
Χάρης Στ.          Μία ύαινα, μα ποια ύαινα;
                         Μια ύαινα που κυνηγάει
                         έναν υπνοβάτη,
                         γύρω-γύρω απ’ το κρεβάτι.

Φι:                    Φι.
Νεφέλη Β.         Ένα φίδι
                         μα ποιο φίδι;
                         Ένα φοβητσιάρικο φίδι
                         που ρουφάει καυτό φιδέ.

Χι:                    Χι.
Χάρης Α.           Μια χελώνα
                         μα ποια χελώνα;
                         Μια χελώνα που χουζουρεύει
                         χαμογελαστή σ’ ένα ιπτάμενο
                         χρωματιστό χαλί.

Ψι:                    Ψι.
Γιάννης             Μια ψιψίνα
                         μα ποια ψιψίνα;
                         Μια ψηλομύτα ψιψίνα
                         που ψαρεύει χρυσόψαρα.

Ωμέγα:              Ωμέγα.
Αλέξανδρος       Ένας ωραίος
                         μα ποιος ωραίος;
                         Ένας ωραίος αρουραίος.

Χάρης Στ:          Όλα τους περνάνε ωραία
                         κι όλα κάνουνε παρέα.
                         Σαν ενώσουν τις φωνές,
                         φτιάχνουνε τις συλλαβές.
                         Κι αυτές όταν παντρευτούνε,
                         λέξεις θα γεννούν πολλές.
                         Τα γράμματα έτσι γιορτάζουν.
                         Όλο κέφι και χαρά.
                         Και λαχτάρα τους θα είναι,
                         να τα μάθουν τα παιδιά.

Όλα τα παιδιά πάνω στην πίσω γραμμή τραγουδούν:

«Το Αλφαβητάρι» - Εδώ νηπιαγωγείο – Cd No 5
(χαμηλώνει λίγο η μουσική για να ακούγονται περισσότερο τα παιδιά).

Μόλις το τραγούδι τελειώσει κάνουν υπόκλιση , βγαίνουν από τη σκηνή και
κλείνει η αυλαία.





Σκηνή 3η – Μια αριθμογιορτή

Από το βιβλίο της Ρένας Ρώσση-Ζαίρη -  Μετράω με τη Ρένα!

Αφηγητής: (μερικά παιδιά της τάξης στον «ιούδα») – Cd No 6

Ένα δύο στη σειρά, μπαίνουνε οι αριθμοί ,
γιατί έχουν ετοιμάσει μία αριθμογιορτή.
Πρώτα έρχεται το ένα που δε μοιάζει με κανένα.
Σειρά τώρα έχει το δύο που κρατάει ένα δοχείο.
«Πρόσεχε» λέει το τρία «έχω λεμονάδα κρύα.
Τέσσερα έχεις το λαιμό σου. Σου φωνάζω για καλό σου».
Να το πέντε χασμουριέται. «Ξύπνησα νωρίς πριν φέξει
επειδή ήθελε ο έξι μ’ όλους μας αυτός να παίξει».
«Ξεκινήστε τη δουλειά», βάζει τις φωνές το επτά.
«Απόψε έχουμε χορό», συμπληρώνει το οχτώ.
Μέσα στην τρελή χαρά, εμφανίζεται το εννιά.
Κι ώσπου να μετρήσει δέκα, να σου φτάνει και το δέκα.

2 σειρές παράλληλες στα παρασκήνια με τους αριθμούς από το 1-5 και από το 6-10.

Μουσική: «Παιχνίδι με αριθμούς» - Άννα Αθανασιάδου Παράθυρο -Cd No 7

Χορευτικό: Δύο κύκλοι. Ο πρώτος από το ένα έως το πέντε και ο δεύτερος από το έξι έως και το δέκα. Τα παιδιά ακολουθούν τις οδηγίες του τραγουδιού. Στο 20 στο φιλί πηγαίνουν στη γραμμή και στέλνουν φιλιά και με τα δυο τους χέρια στο ακροατήριο.

Σκηνικά αντικείμενα: Αριθμοί – κολιέ στα παιδιά.

Παιδιά:  Άρης – Αλέξανδρος – Γιώργος – Κων/νος Χ. – Ραλλού – Θεώνη – Ηλιανός – Νεφέλη Τ. – Αμέλια - Νικόλας

Ένα:                  Ένα είμαι μοναχό
Άρης                 ψάχνω στο δάσος, κάτι να βρω     
                         Να ένα ψαράκι, και ένα μωράκι
                         ένα παπί , ένα κουμπί
                         και ένα χελωνάκι που τρέχει να κρυφτεί.

                         Να ένα αρκουδάκι πορτοκαλί,
                         να και μια τούρτα με σαντιγί.
                         Αυτό είναι ένα δάσος μαγικό,
                         μοιάζει με όνειρο τρελό.

Δύο:                  Δύο ελεφαντάκια που τους αρέσει η μαρμελάδα,
Αλέξανδρος       ταξίδι πάνε στην Ελλάδα.
                         Ξαπλώνουν κάτω από δύο ομπρέλες
                         αμέσως αρχίζουν να κάνουν τρέλες.

                         Μπλέκουν τις δυο τους τις προβοσκίδες
                         Παίζουν βόλεϊ με δυο καραβίδες.
                         Τρώνε δύο βαζάκια με μαρμελάδα,
                         αποφασίζουν στο λεπτό: Θα ζήσουν στην Ελλάδα.

Τρία:                 Τρία πουλάκια κάθονται σε ένα κλαδί
Γιώργος             πλέκουν πουλόβερ πορτοκαλί.
                         Τρία ποντίκια κοιτούν από χαμηλά
                         στο δέντρο ανεβαίνουνε σε τρία μόλις λεπτά.

                         Αρχίζουνε τη φλυαρία,
                         θέλουν πουλόβερ τρία.
                         Τρία σκουράκια που ξυπνούν
                         πουλόβερ και αυτά ζητούν.

                         Τα πουλάκια ζαλίζονται τόσο πολύ
                         πλέκουν πουλόβερ πολύ μακρύ.
                         Τρία πουλάκια κάθονται σε ένα κλαδί,
                         στο πρώτο δέντρο με πουλόβερ σε όλη τη Γη!

Τέσσερα:           Τέσσερα καμηλοπαρδαλάκια προσπαθούν να φτάσουν
Κων/νος Χ.       τέσσερα συννεφάκια λευκά.
                         Τεντώνουν το λαιμό τους τον ψηλό,
                         τον άνεμο φωνάζουν βοηθό.

                         Τους στέλνει τέσσερα αερόστατα μαγικά,
                         Στον ουρανό ανεβαίνουν σε τέσσερα λεπτά.

Πέντε:               Πέντε κοριτσάκια ιπποποταμάκια
Ραλλού             μπαίνουν στη γραμμή να κάνουνε γυμναστική.
                         Σηκώνουν τα πόδια πέντε φορές
                         Θέλουμε να είμαστε λεπτές,
                         φωνάζουν και τα πέντε μαζί
                         και μετά μπαίνουν σε ένα μαγαζί.

                         Τρώνε πέντε πάστες στο λεπτό,
                         πέντε μελομακάρονα μαζί με παγωτό.
                         Κι ύστερα πάλι γυμναστική,
                         μπαλέτο, τραμπολίνο, ρυθμική.
                        
                         Πέντε κοριτσάκια ιπποποταμάκια
                         αποφασισμένα, να φαίνονται αδυνατισμένα!

Έξι:                   Θα βρέξει ως τις έξι,
Θεώνη               λέει η μαμά του Αλέξη,
                             Ποια ομπρέλα απ’ τις έξι;
                         Να διαλέξει δε μπορεί.
                         Του αρέσουν και οι έξι,
                         του αρέσουνε πολύ.

                         Αλλά, μέχρι να διαλέξει
                         ο Αλέξης απ’  τις έξι,
                         η ώρα προχωρά,
                         Το ρολόι πήγε έξι
                         Κι η βροχούλα σταματά.

Εφτά:                Εφτά νάνοι καλοσυνάτοι,
Ηλιανός            ψάχνουν να βρουν τη Χιονάτη.
                         Εκείνη φτιάχνει λιχουδιές
                         Εφτά πατάτες γεμιστές,
                         Κι εφτά μπριζόλες τηγανητές.

                         Δίπλα στα εφτά πιατάκια,
                         βάζει κι εφτά ποτηράκια,
                         εφτά φετούλες ζεστό ψωμί,
                         εφτά κομμάτια φέτα τυρί.

Οχτώ:                Οχτώ παπάκια λίγο ψευδά
Νεφέλη Τ.         δεν μπορούν να κάνουν πα πα πα!
                         Ψα ψα ψα , λένε αυτά.
                         Μικρά μου οχτώ παπάκια
                         δεν είσαστε ψαράκια.
                         Πείτε πα και τα οχτώ παρακαλώ.
                        
                         Τα παπάκια προσπαθούν οχτώ «πα»
                         αυτά να πουν.
                         Οχτώ παπάκια λίγο ψευδά
                         τελικά δεν μπορούν να πουν το «πα»

Εννέα:               Εννέα μωράκια με καημό
Αμέλια              θέλουν να φτάσουν εννέα μπιμπερό.      
                        
                         Εννέα δελφίνια πετάνε ψηλά
                         θέλουν να σχηματίσουν το αριθμό εννιά.

Δέκα:                Δέκα παιδάκια σε τάξη μικρή
Νικόλας            μαθαίνουν αριθμητική.
                         Ένα, δύο, τρία… αρχίζουν να μετρούν
                         στο δέκα σταματάνε και γελούν.

                         Μπράβο! Λέει η δασκάλα
                         ανεβαίνοντας στη σκάλα.
                         Είμαι μια καλή γυναίκα
                         σε όλους σας θα βάλω Δέκα!
                        
Γιώργος:            Δίχως νεύρα και θυμούς,
                         έμαθα τους αριθμούς.
                         Διόλου δε με δυσκολεύουν
                         τους κοιτώ και με μαγεύουν.

                         Δίκαια με λένε οι άλλοι
                         «μαθηματικό κεφάλι»
                         Αφού ξέρω και μπορώ
                         ως το δέκα να μετρώ.
                        
Υπόκλιση.
Τα παιδιά βγαίνουν απ’ τη σκηνή με το αρχικό τους τραγούδι -  Cd No 8


Σκηνή 4η -  Οι γνώσεις
                        
Ποιήματα από τη Θ. Χορτιάτη, Γ.Κρόκος, Φ. Νικολούδη, Ρένα Καρθαίου,

Τραγούδι: «Ο Αρκούδος»- Το ασημοπράσινο δάσος - Cd No 9

Χορευτικό: Ημικύκλιο πάνω στη σκηνή στημένος ενώ παίζουν τα λόγια της δασκάλας κουκουβάγιας.Ένας στη μέση να χορεύει ζεϊμπέκικο, π.χ.  Χάρης Στ., Ηλιανός, Κων/νος Ν., Πέτρος,  Άρης, οι άλλοι να χτυπούν στο γόνατο παλαμάκια. Μετά τα κορίτσια σε ζεϊμπέκικο μέσα Βένια ,Ραλλού, Μαργαρίτα, Θεώνη, Νεφέλη Β. Μαρίνα και μετά στη γραμμή τους για τους ρόλους.

Σκηνικά αντικείμενα: Φουσκωτή μπάλα θάλασσας, πιατάκια ανά χρώμα.

Παιδιά: Νεφέλη Β. –Μαρίνα – Ηλιανός – Άρης – Πέτρος – Μαργαρίτα – Θεώνη – Κων/νος Ν. – Ραλλού - Χάρης Στ. - Βένια

Ημέρες:            Δευτέρα βγαίνει ο ήλιος,
Νεφέλη             την Τρίτη ένα σπιτάκι
Μαρίνα             Τετάρτη ένα λουλούδι
φουσκωτή         Την Πέμπτη καραβάκι
μπάλα              Παρασκευή μια μπάλα
θάλασσας          Τι ωραία μπάλα!
jumbo               Να’ χουμε να παίζουμε
                         Σάββατο, Κυριακή.

Μετά παίζουν μεταξύ τους με μια μπάλα.

Μήνες:              Μήνες δώδεκα το χρόνο,
Ηλιανός            δες με πόσο μεγαλώνω,
                         με χοροπηδήματα
                         μήνας τριάντα βήματα.

                         Κι άλλοτε τριανταένα
                         κι έχουν Κουτσοφλέβαρο ένα
                         τον πιο χοροπηδηχτό
                         μέρες είκοσι οχτώ.

Άρης                 Είναι του χορού οι γύροι
                         του καιρού το πανηγύρι,
                         φέρνουν εποχές καλούδια
                         μια τα χιόνια μια λουλούδια.
                        
                         Σβούρα η γη γυρίζει, τρέχει
                         στο χορό κι εμένα μ’ έχει
                         Ώπα! μου, και καμαρώνω
                         που ψηλώνω κάθε χρόνο.

Εποχές:            Έχω τέσσερα παιδιά
Πέτρος              και καθένα απ’ αυτά
                         όπως κάθε εποχή
                         έχει αξία ξεχωριστή.


Μαργαρίτα        Φθινόπωρο φτάνει, τα φύλλα όλο πέφτουν
                         θα πάνε ταξίδι  πολύ μακρινό.
                         Το ένα στη στέγη, το άλλο στον κήπο
                         το τρίτο σε κάποιο μικρούλι σχολειό.

Θεώνη               Ο Χειμώνας ξεφαντώνει
                         με βροχή χαλάζι χιόνι
                         δε λυπάται ούτε σταλιά
                         τα μικρούλια τα πουλιά.
                        
Κων/νος Ν.       Παίζει ο ήλιος πάνε κι έλα
                         τις αχτίδες του πινέλα,
                         ομορφιά να ζωγραφίσει
                         η χαρά ξυπνάει τη φύση.
                        
                         Χρώματα, χοροί λουλούδια
                         κελαηδίσματα, τραγούδια
                         γύρω μεθούν οι ευωδιές
                         Άνοιξη πάλλουν οι καρδιές.
                        
Ραλλού             Γεια σου, χρυσό Καλοκαιράκι
                         πολύ σ’ αγάπησε ο Θεός
                         σε κέντησε με αργυρό μετάξι
                         και με χρυσή κλωστή από φως.

                         Γεια σου , χρυσό Καλοκαιράκι,
                         μαζεύεις όλα τα παιδιά,
                         φρούτα-μάγουλα τους βάζεις,
                         τους βάζεις χρώμα φορεσιά.

Βάζω στη σκηνή ανά χρώμα τα πιατάκια στη σκηνή.
                        
Χρώματα:          Χίλια χρώματα θωρώ που έπιασαν τρελό χορό.
Χάρης Στ.          μες στους κήπους αγκαλιά
                         κίτρινα, πορτοκαλιά. 
                         Μπλε, γκρενά, μενεξεδιά,
                         παίζουν σα μικρά παιδιά.

                         Κόκκινο, τριανταφυλί,
                         Πω!πω! Τι γλυκό φιλί!
                         Πράσινο, καφέ, λιλά
                         Όλη η γη χαμογελά.
                        
Βένια                Μα μια μάγισσα τα μπέρδεψε
                         και τα’ κανε σαλάτα,
                         έβαψε μοβ τον ουρανό
                         γαλάζια τη ντομάτα.


ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ       Και όλα μπερδευτήκανε και γίνανε σαλάτα
                         ΜΠΕΡΔΕΨΟΣΑΛΑΤΑ
                         ΜΠΕΡΔΕΨΟΣΑΛΑΤΑ

                         Καφέ έβαψε τα σύννεφα
                         και πράσινη μια γάτα
                         φούξια τα δέντρα έβαψε
                         κίτρινα τα βατράχια.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ       Και όλα μπερδευτήκανε και γίνανε σαλάτα
                         ΜΠΕΡΔΕΨΟΣΑΛΑΤΑ
                         ΜΠΕΡΔΕΨΟΣΑΛΑΤΑ
                        
                         Μα εμείς τα ξεμπερδέψαμε,
                         τα βάλαμε σε τάξη.
                         Ευθύς θα τα ακούσετε,
                         μη βρέξει και μη στάξει.

Τραγούδι:     «Το μαγαζάκι με τα χρώματα» Cd No 10.
(χαμηλώνει λίγο η μουσική για να ακούγονται τα παιδιά περισσότερο).

Παίζουν παιχνίδι με την Ευαγγελία μαζί. Όπως λέει το τραγούδι ανά χρώμα τα παιδιά πηγαίνουν δίπλα στην Ευαγγελία που κάθεται στο κέντρο της σκηνής και πιάνουν και χτυπούν το χρωματιστό πιατάκι τους. Στο τέλος υποκλίνονται με τα πιατάκια και φεύγουν χτυπώντας τα πιατάκια τους.
Υπόκλιση και φεύγουν από τη σκηνή.


Σκηνή 5η -  Το διάλειμμα
                        
Ποιήματα από τη Θ. Χορτιάτη, Γ. Σακελλαρίδης.

Τραγούδι: «Το διάλειμμα»- Το ασημοπράσινο δάσος - Cd No 11.

Χορευτικό: Πρώτη Μαρκελένα. Κύκλος που σχηματίζεται ενώ παίζουν τα λόγια. Αρχίζουν τα παιδιά με πάνω κάτω βαθύ κάθισμα, μόλις αρχίσει η μουσική. 2 γύροι από τη μια πλευρά και 2 από την άλλη. Στροφή μεγάλη με τα χέρια ψηλά ανοιχτά και από τη μια και από την άλλη πλευρά. Γραμμή σούστα. Πέρα δώθε με τα χέρια κολλημένα στο σώμα και πόδια ανοιχτά που δεν φεύγουν από το έδαφος,  κύκλος από μπροστά με τη Μαρκελένα, μετά βαθύ κάθισμα πάνω κάτω όπως ξεκινήσαμε. Στο κουδούνι ακίνητοι τους φέρνει η Μαρκελένα στη γραμμή.

Παιδιά:  Λευτέρης – Γιάννης – Μαρκελένα – Ραλλού – Άρης – Νικόλας – Πέτρος – Νεφέλη Τ. – Κων/νος Χ. – Αμέλια

Λευτέρης:          Παιχνίδια, παιχνίδια, πολλά
                         θα παίξουμε με τα παιδιά.
                         Μήλα, κρυφτό, κυνηγητό,
                         Φυλάς εσύ, κρύβομαι εγώ.

Γιάννης:            Πέντε, δέκα, δεκαπέντε,
                         θα μετρήσω ως το εκατό,
                         φτου και βγαίνω θα φωνάξω
                         και θα έρθω να σε βρω.

                         Όπου και να είσαι φίλε,
                         σου το λέω δε γλυτώνεις,
                         φτου σε είδα φτου σε βλέπω,
                         φτου και τώρα τα φυλάς.

                         Πέντε, δέκα, δεκαπέντε,
                         θα μετρήσω ως το εκατό,
                         φτου και βγαίνω θα φωνάξω,
                         και θα έρθω να σε βρω.

                         Είναι δύσκολο, που είστε;
                         Που κρυφτήκατε παιδιά;
                         φτου ξελευθερία κι έλα
                         Για να παίξουμε ξανά.

Μαρκελένα:      Κυνηγώ το Γιάννη,
                         που κυνηγά τη Νεφέλη,
                         που κυνηγά τη Θεώνη
                         που τρέχει στην αυλή.

                         Κυνηγώ τον Άρη
                         που κυνηγά τη Βένια
                         που κυνηγά το Λευτέρη
                         που τρέχει να κρυφτεί.

Λευτέρης:          Παιχνίδια, παιχνίδια, πολλά
                         θα παίξουμε με τα παιδιά.
                         Μήλα, κρυφτό, κυνηγητό,
                         Φυλάς εσύ, κρύβομαι εγώ.

Όση ώρα μιλάει ο Γιάννης και η Μαρκελένα τα παιδιά κάθονται σε κύκλο και ετοιμάζονται για το πρώτο παιχνίδι.

Παιχνίδια – παίζουν με την Ευαγγελία.

«Τρέχω, τρέχω και καλπάζω» Τραγούδι παιχνίδι

«Μάγισσα, μάγισσα τι μαγειρεύεις» Τραγούδι παιχνίδι.

Υπόκλιση
Τα παιδιά βγαίνουν από τη σκηνή με το αρχικό τους τραγούδι -  Cd No 12


Σκηνή 6η -  Αποχαιρετισμός στο σχολείο

Τραγούδι: «Τα μαθηματικά χρόνια» – Ά. Βίσση – Cd No 13

Χορευτικό: Τα παιδιά μπαίνουν στη σκηνή με αργό βήμα κρατώντας το φαναράκι στο χέρι τους κουνώντας τα χέρια πάνω κάτω.  Κάνουν ένα δυο κύκλους και μετά αφήνουν στα μικρόφωνα τα φαναράκια. Μετά πηγαίνουν πιασμένοι με τα βήματα όπισθεν στη γραμμή στο κέντρο της σκηνής και κάνουν κύκλο , γυρνούν γύρω από τον εαυτό τους και κάνουν κύκλους μέσα έξω με τα χέρια ψηλά και μένουν στα «μαθητικά τα χρόνια». Μετά πηγαίνουν πάλι να πάρουν τα φαναράκια τους από τα μικρόφωνα και κάνουν το καθένα 2 στροφές γύρω από το φαναράκι τους. Στη συνέχεια και τα 4 παιδιά κάνουν 4 κύκλους γύρω από τα φαναράκια τους. Μετά πηγαίνουν σε κύκλο, κάνουν στροφή γύρω από τον εαυτό τους, κύκλους μέσα έξω με τα χέρια ψηλά . Όταν χαμηλώνει η μουσική μένουν αγκαλιασμένα στη μέση του κύκλου. Ύστερα κάθονται τα αγόρια σε κύκλο (σαλιγκαράκια μαζεμένα) και η Βένια με κορδέλα γυρίζει γύρω  τους και από τη μια πλευρά και από την άλλη μετά στα μικρόφωνα ανεμίζει την κορδέλα της. Στη συνέχεια όταν δυναμώνει η μουσική πετάει την κορδέλα της, κάνουν πάλι κύκλους μέσα έξω με τα χέρια ψηλά. Τέλος, στη γραμμή τους πιάνονται στους ώμους κάνουν πέρα δώθε , μετά χέρια  ψηλά πέρα δώθε μετά χαμηλώνει η μουσική και κάνουν χέρια πέρα δώθε.

Σκηνικά αντικείμενα: Φαναράκια με φως μπαταρίας και κορδέλα.

Παιδιά: Χάρης Στ. – Βένια – Κων/νος Ν. - Γιώργος

Χάρης Στ.:         Χρόνος μπαίνει, χρόνος βγαίνει,
                         κι ούτε που μας λέει αντίο.
                         Με τη σάκα μου στους ώμους,
                         φεύγω από το σχολείο.

                         Τι γοργά κυλούν οι ώρες,
                         και μετράει το ρολόι,
                         μέρα με τη μέρα αλλάζω,
                         μεγαλώνω, ρίχνω μπόι.

Κων/νος Ν.:      Κουβαλάω ο μαθητής,
                         σα γενναίος δουλευτής,
                         της δουλειάς μου τα εργαλεία,
                         τα τετράδια, τα βιβλία.

                         Μια τα παίζω, μια δουλεύω,
                         ήλιους μέσα μου μαζεύω,
                         στου μυαλού μου το χωράφι,
                         σπέρνω ασήμι και χρυσάφι.

                         Κι όταν κάποτε θερίσω,
                         Θα’ χω κάτι να χαρίσω,
                         και στους άλλους και σε μένα,
                         απ’ τα όσα κερδισμένα.

Βένια:               Σχολειό μου αγαπημένο
                         σε αφήνω έχε γεια!
                         Σε βαθιά νερά βουτάω
                         την επόμενη χρονιά.

                         Πάντα θα ‘χω στο μυαλό μου
                         όσα έζησα εδώ,
                         και τις πρώτες γνώσεις θα ‘χω
                         στη ζωή μου οδηγό.

Γιώργος:            Έφτασε η ώρα πια κι εμείς
                         να πούμε το αντίο
                         και ν αποχαιρετίσουμε
                         το πρώτο μας σχολείο.

                         Γέλια, τραγούδια και χαρές,
                         είχαμε για παρέα.
                         Ζήσαμε όμορφες στιγμές,
                         Περάσαμε ωραία.

                         Κι έτσι κύλησε ο καιρός,
                         Γοργά σαν ποταμάκι,
                         κι έγινε η γνώση θησαυρός,
                         μέσα στο μυαλουδάκι.

                         Γι’ αυτό ανοίγουμε φτερά
                         και μακριά πετάμε.
                         Σχολειό μου τώρα έχε γεια
                         Πάντα θα σ΄αγαπάμε.

                        
Φεύγουν με τα Μαθητικά Χρόνια – Α. Βίσση Cd No 14

Τους φοράμε τα καπέλα και βγαίνουμε στη σκηνή για

Υπόκλιση : «The Wall» - Pink Floyd – Cd No 15

Βγαίνουν στη σκηνή ανά ομάδες  βοηθών και πετούν τα καπέλα ψηλά.
Τέλος όλοι μένουμε στο βάθος της σκηνής.

                                      


Καλοκαιρινή Γιορτή 2017
ΣΚΗΝΕΣ

1.   Σκηνή 1η – «Το καλύτερο σχολείο είναι το Νηπιαγωγείο»
Μουσική: «Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο»
Παιδιά: Μαρκελένα, Πέτρος, Κων/νος Ν., Γιάννης, Βένια, Μαργαρίτα.
Υπόκλιση: Με την ίδια μουσική.

2.   Σκηνή 2η – «Η γιορτή των γραμμάτων»
Μουσική: «Αλφαβήτα» - Παράθυρο Νο 65 – Νο 1
Παιδιά: Όλα τα παιδιά της τάξης.
Τραγούδι τέλους σκηνής: «Αλφαβητάρι» - Εδώ Νηπιαγωγείο
Υπόκλιση: Στον κύκλο τους.

3.   Σκηνή 3η – «Μια αριθμογιορτή»
Μουσική: «Παιχνίδι με τους αριθμούς» - Παράθυρο Νο 65 – Νο 2
Δύο κύκλοι – Μουσικοκινητική σύμφωνα με το τραγούδι.
Παιδιά: Άρης, Αλέξανδρος, Γιώργος, Κων/νος Χ., Ραλλού, Θεώνη, Ηλιανός, Νεφέλη Τ., Αμέλια, Νικόλας
Υπόκλιση: Με την ίδια μουσική.

4.   Σκηνή 4η – «Οι γνώσεις»
Μουσική: «Ο αρκούδος» - Το Ασημοπράσινο Δάσος
Παιδιά: Νεφέλη Β.(κόκκινο), Μαρίνα (πράσινο), Ηλιανός (ρόδινο), Άρης (μαύρο), Πέτρος (άσπρο), Μαργαρίτα (κίτρινο), Θεώνη (ουράνιο τόξο), Κων/νος Ν. (ασημί), Ραλλού (χρυσαφί), Χάρης Στ. (ρουμπινί), Βένια (θαλασσί).
Τραγούδι τέλους σκηνής: «Το μαγαζάκι με τα χρώματα» - Εδώ Νηπιαγωγείο
Παιχνίδι με τα χρωματιστά πιατάκια.
Υπόκλιση: Μόλις τελειώσει το παραπάνω τραγούδι στη γραμμή τους,.

5.   Σκηνή 5η – «Το διάλειμμα»
Μουσική: «Το διάλειμμα» - Το Ασημοπράσινο Δάσος
Παιδιά: Λευτέρης, Γιάννης, Μαρκελένα. – Έχουν λόγια –  Ραλλού, Άρης, Νικόλας, Πέτρος, Νεφέλη Τ. Κων/νος Χ., Αμέλια.
Παιχνίδια τέλους σκηνής: «Τρέχω-τρέχω και καλπάζω» -  «Μάγισσα, μάγισσα τι μαγειρεύεις;»
Υπόκλιση: Με την ίδια μουσική.


6.   Σκηνή 6η – «Αποχαιρετισμός στο σχολείο»
Μουσική: «Τα μαθητικά τα χρόνια» - Άννα Βίσση.
Παιδιά: Χάρης  Στ., Κων/νος Ν., Βένια, Γιώργος.

Υπόκλιση: - Ακούγονται οι ηχογραφήσεις του Ιούδα που λέει κάθε παιδί Τι αγαπά πιο πολύ στο Νηπιαγωγείο και στο τέλος το όνομα του. Ακούγεται πίσω η μουσική «The Wall” – Pink Floyd
Χωρισμένοι στις ομάδες των βοηθών κάνουν υπόκλιση και πετούν ψηλά τα καπέλα αποφοίτησης τους.


ΣΚΗΝΙΚΑ – ΣΚΗΝΙΚΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ – ΡΟΥΧΑ ΑΞΕΣΟΥΑΡ

α. Μουσαμάς – Χρώματα
β. Γράμματα σε χαρτόνι κολλημένα,  ΚΟΛΙΕ .
γ. Αριθμοί σε χαρτόνι κολλημένοι , ΚΟΛΙΕ.
δ. Καπέλα αποφοίτησης
ε. Πιατάκια χρωματιστά.
στ. Φουσκωτή μπάλα θάλασσας jumbo.
ζ. Κορδέλα Βένιας

Μπλουζάκι
Στάμπα, μια φωτογραφία (clipart) νηπιαγωγείου με παιδιά

Πρόκληση: Σπιτάκι – νηπιαγωγείο με χαρτόνι
Πρόγραμμα: Σπιτάκι νηπιαγωγείου με παιδιά.




Μουσική Cd

1.   Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο
2.   Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο
3.   Οι ηχογραφήσεις των παιδιώνΓράμματα
4.   Αλφαβήτα.
5.   Το Αλφαβητάρι
6.   Οι ηχογραφήσεις των παιδιών - Αριθμοί
7.   Το παιχνίδι με τους αριθμούς.
8.   Το παιχνίδι με τους αριθμούς,
9.   Ο Αρκούδος.
10.                Το τραγούδι με τα χρώματα.
11.                Το διάλειμμα
12.                Το διάλειμμα (χωρίς τα αρχικά λόγια της δασκάλας).
13.                Τα μαθητικά τα χρόνια
14.                Τα μαθητικά τα χρόνια
15.                The Wall – Pink Floyd
  

Το κείμενο της πρόσκλησης εδώ
Το πρόγραμμα σε μορφή word εδώ

Φωτογραφίες όταν έχουμε μερικές θα τις ανεβάσουμε......